Instrukcja demontażu produktu 3M 3590661 po zakończeniu eksploatacji może być czasochłonne i skomplikowane. Przed rozpoczęciem demontażu należy upewnić się, że produkt nie jest już używany, a instrukcja została dokładnie zapoznana. Następnie należy usunąć wszystkie pozostałości po produkcie, takie jak wszystkie niepotrzebne części i elementy. Następnie należy oddzielić części, które będą wykorzystane do ponownego montażu, od tych, które zostaną zutylizowane. Po oddzieleniu części należy usunąć wszystkie elementy, które nie są potrzebne do ponownego montażu, a następnie wyczyścić i zabezpieczyć wszystkie pozostałe części. Po zakończeniu demontażu i oczyszczeniu produktu należy sprawdzić wszystkie jego części, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku i można przystąpić do ponownego montażu.
Ostatnia aktualizacja: Instrukcja demontażu produktu po zakończeniu eksploatacji 3m 3590661
Dodatkowe niezbędne materiały (nie są załączone do produktu):
• 3 wkręty do drewna ze stali nierdzewnej z łbem sześciokątnym (rozm. 10, średnica: 6 mm),długość wkrętu należy dobrać przy uwzględnieniu podłoża oraz masy produktu (grubośćnakładki montażowej: 4 mm)
• 1 podkładka okrągła (średnica: 6 mm)
• Ewentualnie 3 kołki rozporowe odpowiednie do podłoża i stosowanych wkrętów
PRZESTROGA
Niebezpieczeństwo odniesienia obrażeń ciała wskutek dużej masy produktuWskutek niewłaściwego podnoszenia i upadku produktu podczas transportu lub montażumożna odnieść obrażenia ciała.
• Podczas wykonywania wszystkich prac przy produkcie należy stosować odpowiednieśrodki ochrony indywidualnej.
Sposób postępowania:
1. Znaczyć miejsca pod otwory. Oznaczenia powinny znajdować się w poziomie.
2. Wywiercić otwory.
3. W zależności od podłoża włożyć do otworów kołki rozporowe.
4. Wkręcić wkręty na tyle, aby pomiędzy łbem wkrętu a podłożem był zachowany odstępprzynajmniej 6 mm.
5. Usunąć brązową taśmą klejącą z produktu.
6. Zamontować kątownik montażowy za pomocąpodkładki mocującej i śruby walcowej na produkcie(moment dokręcania 6 Nm ± 0, 3 Nm).
7. Zawiesić produkt na śrubach za metalowe łączniki.
8. Przełożyć śrubę z łbem sześciokątnym z podkładkąprzez kątownik montażowy i za pomocą
odpowiedniego narzędzia dokręcić ją (momentdokręcający: 6 Nm ± 0, 3 Nm).
9. Dokręcić ręcznie wkręty kluczem oczkowym lubkluczem z grzechotką. Poprzez odpowiednieustawienie metalowych zawieszek możnawyrównać ewentualne przesunięcie pomiędzywywierconymi otworami.
10. Upewnij się, że produkt jest dobrze zamocowany.
6 Podłączenie elektryczne 6. 1 Widok obszaru przyłączy 6. 1. 1 Widok z dołu
A B C D
Ilustracja 12: Widok produktu z zamontowaną osłoną złączy od dołu
Pozycja Nazwa
A Otwór w obudowie na dławnicę kablową M25 przyłącza źródła sygnałuwejścia cyfrowego
B Gniazdo sieciowe z kapturkiem ochronnym
C Otwór na dławnicę kablową M25 lub M32 przyłącza publicznej siecielek-troenergetycznej
D Otwór na dławnicę kablową M25 ze spiralą zabezpieczającą przedzagię-ciem przyłącza kabla do ładowania
6. 2 Wnętrze urządzenia
L1 L2 L3 N N PE-F1
CP L2 L3 N PEL1
-X2
-X1
C
A
B
Ilustracja 13: Obszar przyłączy wewnątrz produktu
Pozycja Nazwa
6. 2 Montaż osłony złączy
Warunek:
☐ Stosować wyłącznie jedną z dostarczonych dławnic kablowych.
1. Jeżeli średnica kabla AC wynosi pomiędzy 11 mm a 17 mm, umieścić w otworze w osłoniezłączy dławnicę kablową M25 i dokręcić ją.
2. Jeżeli średnica kabla AC wynosi pomiędzy15 mm a 21 mm, do otworu w osłonie złączynależy włożyć i dokręcić rozszerzenie dławnicykablowej. Następnie w rozszerzeniu dławnicykablowej umieścić dławnicę kablową M32 i
dokręcić ją. 1
2M32
3. Umieścić w otworze w osłonie złączy dławnicękablową M25 ze spiralą zabezpieczającą przedzginaniem i zamocować ją od wewnątrz zapomocą przeciwnakrętki.
DigitalInput
12
4. Założyć osłonę złączy na obudowę i w podanejkolejności lekko dokręcić 3 śruby (TX20), tak abyosłona złączy wykazywała jeszcze pewien luz.
3
6. 3 Przyłącze AC
6. 3. 1 Przyłączanie do publicznej sieci elektroenergetycznej
Wymagania dotyczące przewodów AC:
☐ Przestrzegać maksymalnej dopuszczalnej temperatury listwy zaciskowej dla przyłącza AC105 °C.
☐ Średnica zewnętrzna: 11 mm do 21 mm
☐ Pole przekroju poprzecznego przewodu: 6 mm² (linka/drut) lub 10 mm² (drut)
☐ Długość odizolowanego odcinka: 12 mm
☐ Długość odcinka odizolowanego: 20 cm
☐ Przewód należy dobrać zgodnie z lokalnymi i krajowymi wytycznymi dotyczącymi wymiarówprzewodów, które mogą określać jego minimalny przekrój poprzeczny. Parametramimającymi wpływ na zwymiarowanie kabla są np. prąd znamionowy AC, typ kabla, sposóbułożenia, zwinięcie, temperatura otoczenia i maksymalne dopuszczalne straty przewodu.
Moduł monitorowania prądu uszkodzeniowego:
Do eksploatacji stacji ładowania wymagany jest zewnętrzny wyłącznik różnicowoprądowy typu Ao znamionowym różnicowym prądzie zadziałania 30 mA. Każda stacja ładowania w instalacjimusi przyłączona być do publicznej sieci elektroenergetycznej za pośrednictwem własnegowyłącznika różnicowoprądowego i wyłącznika nadmiarowo-prądowego. W stacji ładowania jestjuż zmontowany wyłącznik różnicowo-prądowy o progu zadziałania 6 mA.
Tryb pracy Multi-EVC:
W trybie Multi-EVC wszystkie stacje ładowania muszą być naprzemiennie podłączane dopublicznej sieci elektroenergetycznej (patrz rozdział 4. 5. 1, strona 22).
Instalacja z trzema 3-fazowymi stacjami ładowania musi być naprzemiennie podłączona dopublicznej sieci elektroenergetycznej w następujący sposób:
• 3-fazowa stacja ładowania 1: L1, L2, L3
• 3-fazowa stacja ładowania 2: L2, L3, L1
• 3-fazowa stacja ładowania 3: L3, L1, L2
Instalację z dwoma 3-fazowymi stacjami ładowania i jedną 1-fazową można na przykładpodłączyć w następujący sposób:
• 1-fazowa stacja ładowania 3: L3Sposób postępowania:
4. Wprowadzić kabel AC przez dławnicę kablową do produktu. W razie potrzeby odkręcić wtym celu nakrętkę złączkową.
5. Podłączyć przewód PE zgodnie z oznakowaniem.
L1L2L3 NN PE
6. Podłączyć przewód N zgodnie z oznakowaniem.
7. W przypadku stacji ładowania EVC22-3AC-10:
podłączyć przewody L1, L2 i L3 zgodnie zoznakowaniem. Należy przy tym zachowaćwymaganą kolejność faz.EVC22-3AC-10
8. W przypadku stacji ładowania EVC7. 4-1AC-10:
podłączyć przewód L1 zgodnie z oznakowaniem. L1L2L3 NN PEEVC7. 4-1AC-10
9. Upewnić się, że w zaciskach umieszczono odpowiednie przewody.
10. Ręcznie dokręcić nakrętkę złączkową dławnicy kablowej.
6. 2 Podłączanie dodatkowego uziemienia
Jeżeli w miejscowej instalacji wymagane jest dodatkowe uziemienie lub wyrównanie potencjałów,do produktu można przyłączyć dodatkowe uziemienie. Pozwoli to na uniknięcie powstania prądudotykowego na przyłączu przewodu AC przy usterce przewodu ochronnego.
☐ 1 podkładka stykowa M5
☐ 1 śruba z łbem walcowym M5x16
☐ 1 podkładka M5
☐ 1 podkładka sprężysta M5
Wymagania dotyczące przewodów:
Stosowanie przewodów z cienkimi żyłami
Można używać zarówno przewody sztywne, jak i giętkie z cienkimi żyłami.
• Przy stosowaniu przewodu o cienkich drucikach końcówkę oczkową należy zacisnąćpodwójnie. Należy przy tym zapewnić, aby przy zginaniu przewodu lub szarpaniu zańnie odsłoniła się żadna odizolowana żyła. W ten sposób okrągła końcówka kablowazapewnia odpowiednie odciążenie przewodu.
☐ Przekrój przewodu uziemiającego: maksymalnie 10 mm²
1. Usunąć izolację z przewodu uziemiającego na długości 12 mm.
2. Przełożyć śrubę przez podkładkę sprężystą, zapinkę i podkładkę.
3. Śrubę wkręcić lekko w gwint punktu podłączenia dodatkowego uziemienia.
4. Wprowadzić przewód uziemiający pomiędzypodkładkę a zapinkę, a następnie dokręcić(wkrętak TX25, moment dokręcania: 6 Nm).
1 2
6. 4 Podłączenie kabla ładowania
☐ Należy stosować wyłącznie kable ładowania zaakceptowane przez firmę SMA.
☐ Nie stosować adapterów ani przedłużaczy kabla do ładowania.
UWAGA
Uszkodzenie pojazdu wskutek nieprawidłowego podłączenia kablaładowania do stacji ładowania
W przypadku nieprawidłowego podłączenia kabla ładowania do stacji ładowania orazładowania samochodu za jego pośrednictwem może dojść do uszkodzenia pojazdu.
• Kabel ładowania, a zwłaszcza kabel CP, należy podłączyć do listwy zaciskowej zgodnie z
1. Odłączyć produkt od napięcia (patrz rozdział 9, strona 56).
2. Odłączyć spiralę zabezpieczającą przed zagięciem od dławnicy kablowej i nałożyć ją nakabel do ładowania.
3. Wprowadzić kabel do ładowania przez spiralę zabezpieczającą przed zagięciem i dławnicękablową do produktu.
4. Przykręcić spiralę zabezpieczającą przed zagięciem do dławnicy kablowej.
5. Przyłączyć kabel CP do listwy zaciskowej CP. Wtym celu otworzyć zacisk za pomocą wkrętaka iwprowadzić w niego do oporu przewód.
L1L2L3 N
CP-X2
6. W przypadku typu EVC22-3AC-10 przyłączyćprzewody L1, L2, L3, N i PE zgodnie zoznakowaniami. W przypadku typu
EVC7. 4-1AC-10 przyłączyć przewody L1, N i PEzgodnie z oznakowaniami. W tym celu otworzyćzaciski za pomocą wkrętaka i do oporuwprowadzić każdy z przewodów w odpowiednizacisk.
7. Upewnić się, że w zaciskach umieszczono odpowiednie przewody.
8. 5 Podłączanie nadajnika sygnału do wejścia cyfrowego
Do wejścia cyfrowego produktu można przyłączyć źródło sygnału cyfrowego (np. odbiorniki dozdalnego sterowania lub urządzenia do telesterowania). Jego przyłączenie konieczne jest, jeżeliwymaga tego operator sieci.
☐ W razie potrzeby tulejki
Warunki:
☐ Nadajnik sygnału musi spełniać warunki techniczne wymagane w celu podłączenia nawejście cyfrowe (patrz rozdział 14, strona 71).
☐ Przyłączone źródło sygnału cyfrowego jest w bezpieczny sposób odseparowane odpotencjału sieci. Do przyłączania źródła sygnału cyfrowego wykorzystuje się zestykbezpotencjałowy lub zewnętrzny zestyk bezpotencjałowy.
Zestawienie:
1 1
1 2 2 2 3 3 3 4 4 4 5 5 5 6 6 6 7 7 7
Ilustracja 14: Przyporządkowanie styków
Styk Obłożenie styków Objaśnienie
1 DI1 Wejście cyfrowe
2 DI2 Wejście cyfrowe
3 DI3 Wejście cyfrowe
4 DI4 Wejście cyfrowe
5 24 V Wyjście zasilania
6 DI5 Szybkie zatrzymanie
7 24 V Wyjście zasilania
Schemat ideowy połączeń:
1 K1
Odbiornik sterowania częstotliwością akustycznąEV CHARGER
Szybkie zatrzymanie
Ilustracja 15: Podłączenie odbiornika sterowania częstotliwością akustyczną
2. Podłącz przewód przyłączeniowy do cyfrowego nadajnika sygnału (patrz instrukcjaproducenta).
3. Zdjąć powłokę z kabla przyłączeniowego 150 mm.
4. Zdjąć izolację z wymaganych żył 6 mm.
5. Niepotrzebne żyły skróć aż do powłoki kabla.
6. W razie potrzeby na przewody założyć tulejki.
7. Przeprowadzić kabel przyłączeniowy przez dławnicę kablową przyłącza źródła sygnałuwejścia cyfrowego.
8. Wprowadzić kabel przyłączeniowy do wnętrza produktu przez otwór w obudowie dlaprzyłącza źródła sygnału wejścia cyfrowego.
9. Nałożyć na kabel 2 dołączone w zestawie rdzenieferrytowe.
DigitalInput
1 2
10. Przyłączyć przewody do dołączonych w zestawielistew zaciskowych. Zwracać przy tym uwagę naprzyporządkowanie biegunów. Jeżeli
wykorzystywana ma być wyłącznie funkcjaszybkiego zatrzymania, przewody przyłączyć tylkodo 2-biegunowej listwy zaciskowej. Jeżeli
wykorzystywane mają być wszystkie funkcje,przewody przyłączyć do 5-biegunowej listwyzaciskowej.
11. Wetknąć listwę zaciskową do gniazda przyłączaźródła sygnału cyfrowego.
12. Upewnić się poprzez lekkie pociągnięcie za przewody, że są one mocno osadzone wzaciskach.
13. Ręcznie dokręcić dławnicę kablową.
6. 6 Podłączanie kabla sieciowego
NIEBEZPIECZEŃSTWO
Zagrożenie życia wskutek porażenia prądem przy przepięciach i brakuogranicznika przepięć
W przypadku braku ogranicznika przepięć przepięcia (np. powstałe wskutek uderzeniapioruna) mogą być przenoszone poprzez kabel sieciowy lub inne kable transmisji danych doinstalacji budynku i innych urządzeń podłączonych do tej samej sieci. Dotknięcia elementówprzewodzących napięcie lub kabli prowadzi do śmierci lub odniesienia ciężkich obrażeń ciaławskutek porażenia prądem elektrycznym.
• Wszystkie urządzenia w tej samej sieci muszą być podłączone do istniejącegoogranicznika przepięć.
• W przypadku układania kabli sieciowych na zewnątrz budynku w miejscu przejścia kablize znajdującego się na zewnątrz produktu a siecią wewnątrz budynku należy
zainstalować odpowiedni ogranicznik przepięć.
• Złącze Ethernet produktu jest złączem klasy TNV-1 i zapewnia ochronę przed przepięciamido 1, 5 kV.
Ryzyko uszkodzenia produktu w wyniku wnikania do niego wilgoci
Wnikanie wilgoci do wnętrza produktu może spowodować jego uszkodzenie oraz negatywniewpływać na jego działanie.
• Kabel sieciowy przyłączać do produktu z dostarczoną w zestawie osłonką na wtyk RJ45.
☐ 1 kabel sieciowy
Wymogi wobec kabla sieciowego:
Długość i jakość przewodu mają wpływ na jakość sygnału. Należy przestrzegać następującychwymagań wobec przewodów:
☐ Typ przewodu: 100BaseTx
☐ Kategoria kabla: Cat5e lub wyższa
☐ Typ wtyczki: RJ45 kategorii 5, 5e lub wyższej
☐ Ekran: SF/UTP, S/UTP, SF/FTP lub S/FTP
☐ Minimalna liczba par żył i minimalne pole przekroju poprzecznego żyły: 2 x 2 x 0, 22 mm²
☐ Maksymalna długość kabla pomiędzy 2 urządzeniami sieciowymi przy stosowaniu kablakrosowego: 50 m
☐ Przy zastosowaniach zewnętrznych przewód musi być odporny na działanie promieniowaniaUV.
2. Odkręcić kapturek ochronny z gniazda sieciowego.
3. Wyjąć przelotkę kablową z tulei gwintowanej.
4. Przeprowadzić kabel sieciowy przez nakrętkęzłączkową i tuleję gwintowaną i założyć na niegoprzelotkę kablową.
5. Wcisnąć przelotkę kablową do tulei gwintowanej.
6. Wetknąć wtyk sieciowy kabla do gniazdasieciowego w produkcie i upewnić się, żeprawidłowo się on w nim zatrzasnął. Nakręcićtuleję gwintowaną na gwint gniazda sieciowego wprodukcie.
3 2 1
7. Dokręcić nakrętkę złączkową do tulei gwintowanej.
8. Aby utworzyć bezpośrednie połączenie, drugi koniec kabla sieciowego należy podłączyćbezpośrednio do urządzenia końcowego.
9. W celu przyłączenia produktu do lokalnej sieci drugi koniec kabla należy przyłączyć do tejżesieci (np. za pośrednictwem routera).
7 Uruchomienie
7. 1 Sposób postępowania w celu uruchomienia
Ten rozdział opisuje sposób postępowania przy uruchomieniu produktu i określa kroki, jakie należywykonać w podanej kolejności.
Sposób postępowania Patrz
1. Uruchomić produkt.
2. Nawiązać połączenie z interfejsem użytkownikaproduk-tu. Do wyboru są różne sposoby połączenia:
• Bezpośrednie połączenie poprzez WLAN
• Połączenie poprzez WLAN w sieci lokalnej
• Połączenie poprzez Ethernet w sieci lokalnej3. W razie potrzeby zmienić konfigurację sieci. Domyślnie
aktywna jest zalecana przez firmę SMA Solar TechnologyAG automatyczna konfiguracja sieci za pośrednictwemserwera DHCP.
4. Przeprowadzić konfigurację za pomocą asystentainstala-cji. Należy przy tym wprowadzić następujące ustawienia:
• Rejestracja administratora
• Konfiguracja urządzenia (ustawienia w punkcieprzyłączenia do sieci, ustawienia ładowania)
• Utworzenie produktu
• Dodanie urządzeń (liczniki energii,Sunny Home Manager 2. 0)
• Usługi sieciowe
5. W celu umożliwienia monitorowania systemu orazwy-świetlania wizualizacji danych utworzyć w Sunny Portalkonto użytkownika oraz nową instalację lub też dodaćurządzenia do istniejącej już instalacji.
https://www. sunnypor-tal. com
7. 2 Uruchamianie produktu
1. Lekko przechylić pokrywę obudowy i nałożyć ją na
osłonę złączy, a następnie całkowicie ją zamknąć. ~30°
2. Dokręcić śruby w przedstawionej na ilustracjikolejności (TX25, moment dokręcenia: 6 Nm ±0, 3 Nm). Na końcu ponownie dokręcić pierwsząśrubę.
2
4x
41
3. Dokręcić 3 śruby osłony złączy w podanejkolejności (TX20, moment dokręcenia: 3, 5 Nm).
4. Owinąć kabel do ładowania wokół obudowy.
5. Niewykorzystywane otwory w obudowie zamknąć za pomocą dławnic kablowych.
6. Upewnić się, że wszystkie dławnice kablowe wyposażone są we wkładki uszczelniające orazże wkładki te nie wysunęły się z właściwego położenia.
7. Włączyć wyłącznik nadmiarowo-prądowy AC.
8. Poczekać, aż produkt rozpocznie pracę. Trwa to około 4 minuty. Przez ten czas aktualny stanproduktu sygnalizowany jest za pośrednictwem diod LED (patrz rozdział 4. 4, strona 19).
9. Upewnić się, że stacja ładowania znajduje się w trybie szybkiego ładowania.
10. Sprawdzić stację ładowania zgodnie z normą IEC61851 przy użyciu odpowiedniego urządzeniapomiarowego. Podłączyć kabel ładowania dourządzenia pomiarowego.
11. Wypełnić protokół kontroli zgodnie z normą IEC 61851. Przykład protokołu z badaniamożna znaleźć na stronie www. SMA-Solar. com.
12. Usunąć ewentualne stwierdzone nieprawidłowości.
13. Po prawidłowym zakończeniu badania przyłączyćkabel do ładowania do pojazdu.
☑ Zapalają się wszystkie 3 diody LED. Rozpoczyna się faza uruchomienia.
☑ Po upływie ok. 90 sekund wszystkie 3 diody LED gasną.
☑ W zależności od dostępnej mocy zielona dioda LED pulsuje lub świeci się światłemciągłym. Trwa ładowanie pojazdu.
14. Jeżeli wciąż miga zielona dioda LED, oznacza to, że nie zostały spełnione warunkiuruchomienia procesu ładowania. Po spełnieniu warunków dla procesu ładowania stacjaładowania rozpoczyna ładowanie pojazdu.
15. Jeśli czerwona dioda LED świeci się światłem ciągłym, to wystąpiło jakieś zdarzenie. Napodstawie komunikatu o zdarzeniu zidentyfikować zdarzenie i w razie potrzeby podjąćodpowiednie działania.
16. Po zakończeniu procesu ładowania odłączyć kabeldo ładowania od pojazdu i owinąć go wokółproduktu.
7. 3 Zmiana konfiguracji sieci
Po pierwszym nawiązaniu połączenia z interfejsem użytkownika (patrz rozdział 8. 1, strona 47)otwiera się strona powitalna.
Strona powitalna umożliwia zmianę konfiguracji sieci. Domyślnie aktywna jest zalecana przezfirmę SMA Solar Technology AG automatyczna konfiguracja sieci za pośrednictwem serweraDHCP. Zmian konfiguracji sieci należy dokonywać tylko wtedy, gdy domyślna konfiguracja jestnieodpowiednia dla wykorzystywanej sieci.
1. Na stronie powitalnej nacisnąć Zmień konfigurację sieci.
2. Wprowadzić konfigurację sieci i potwierdzić przyciskiem [Zapisz].
7. 4 Konfiguracja produktu
Po pierwszym nawiązaniu połączenia z interfejsem użytkownika otwiera się strona powitalna.
Po naciśnięciu [Dalej] na stronie powitalnej otwiera się asystent uruchamiania. Asystenturuchamiania umożliwia utworzenie konta administratora, pozwalającego uzyskać dostęp doproduktu, oraz konfigurację produktu.
Ograniczenie maksymalnej mocy ładowania może przeprowadzićinstalator po wprowadzeniu hasła
Ograniczenie mocy ładowania w stacji ładowania może wprowadzić podczas uruchamianiatylko instalator, podając przy tym hasło dostępu. W szczególności maksymalną moc
ładowania stacji EVC22-3AC-10 można ograniczyć do 11 kVA. W tym wypadku zgodnie z §19 ust. 2 niemieckiej ustawy o podłączaniu do sieci niskiego napięcia (NAV) eine wymaganejest uzyskanie zgody operatora sieci na używanie stacji ładowania. Zwiększenie maksymalnejmocy ładowania przez użytkownika w terminie późniejszym jest wykluczona na podstawiekoncepcji praw i ról. Zmiana maksymalnej mocy ładowania (WMaxIn) jest rejestrowana wwewnętrznym dzienniku stacji ładowania oraz udokumentowana i wyświetlana na portaluSunny Portal.
1. Na stronie powitalnej nacisnąć [Dalej]. Wprowadzić dane dla konta administratora i nacisnąć [Dalej]. Należy mieć przy tym nauwadze, że możliwe jest utworzenie tylko 1 konta użytkownika z uprawnieniamiadministratora.
☑ Konto administratora zostało utworzone.
3. W kolejnych krokach asystenta wprowadzić odpowiednią do wykorzystywanego systemukonfigurację. Po wprowadzeniu ustawień w poszczególnych krokach każdorazowo naciskać[Dalej].
☑ Po zakończeniu wszystkich kroków wyświetlana jest strona z informacjami.
4. W celu przejścia do strony startowej interfejsu użytkownika i wyświetlenia danych produktunacisnąć [Dalej].
8 Obsługa
8. 1 Nawiązanie połączenia z interfejsem użytkownika 8. 1 Nawiązanie bezpośredniego połączenia poprzez WLAN
Produkt można połączyć z inteligentnym urządzeniem końcowym na wiele sposobów. Sposóbpostępowania może różnić się w zależności urządzenia. Jeśli opisane sposoby postępowania niedotyczą posiadanego urządzenia, należy nawiązać bezpośrednie połączenie poprzez siećWLAN, postępując zgodnie instrukcją obsługi posiadanego urządzenia.
Dostępne są następujące możliwości połączenia:
• Połączenie za pomocą aplikacji SMA 360°
• Połączenie za pomocą WPS
• Połączenie z wyszukiwaniem sieci WLANWarunki:
☐ Produkt jest włączony.
☐ Dostępne jest inteligentne urządzenie końcowe (np. tablet, smartfon lub laptop).
☐ W inteligentnym urządzeniu końcowym zainstalowana jest jedna z następującychprzeglądarek internetowych w najnowszej wersji: Chrome, Edge, Firefox lub Safari.
☐ W przeglądarce internetowej zainstalowanej w inteligentnym urządzeniu końcowym jestwłączona obsługa protokołu JavaScript.
SSID, adres IP i hasło dostępu do sieci WLAN
• SSID produktu w sieci WLAN: SMA[numer seryjny] (np. SMA0123456789)
• Hasło WLAN urządzenia: patrz WPA2-PSK na tabliczce znamionowej produktu
• Standardowy adres dostępu w celu bezpośredniego połączenia za pomocą sieci WLANpoza siecią lokalną http://smalogin. net lub 192. 168. 12. 3
Połączenie za pomocą aplikacji SMA 360°
☐ Dostępne jest inteligentne urządzenie końcowe z kamerą (np. tablet lub smartfon).
☐ W inteligentnym urządzeniu końcowym jest zainstalowana aplikacja SMA 360°.
☐ Założone zostało konto użytkownika w Sunny Portal.
1. Otworzyć aplikację SMA 360° i zalogować się na koncie użytkownika w Sunny Portal.
2. W menu wybrać Skanuj QR Code.
3. Za pomocą skanera QR Code w aplikacji SMA 360° zeskanować QR Code umieszczony na
☑ Inteligentne urządzenie końcowe połączy się automatycznie z produktem. Otworzy sięprzeglądarka internetowa inteligentnego urządzenia końcowego i wyświetlona zostaniestrona powitalna lub strona logowania interfejsu użytkownika.
4. Jeżeli przeglądarka internetowa inteligentnego urządzenia końcowego nie otwiera sięautomatycznie i nie pojawia się strona powitalna lub strona logowania, należy otworzyćprzeglądarkę i wpisać http://smalogin. net w pasek adresu.
Połączenie za pomocą WPSWarunek:
☐ Inteligentne urządzenie końcowe musi posiadać funkcję WPS.
1. Aktywować funkcję WPS na produkcie. W tym celu należy stuknąć palcem 2 razy w pokrywęobudowy produktu.
☑ Niebieska dioda LED miga szybko przez ok. 2 minuty. W tym czasie funkcja WPS jestwłączona.
2. Aktywować funkcję WPS w inteligentnym urządzeniu końcowym.
3. Otworzyć przeglądarkę internetową w inteligentnym urządzeniu końcowym i na pasku adresuwpisać http://smalogin. net.
Połączenie z wyszukiwaniem sieci WLAN
1. Za pomocą inteligentnego urządzenia końcowego wyszukać dostępne sieci WLAN.
2. Na liście wyszukanych sieci WLAN wybrać numer SSID produktu SMA[numer seryjny]. Wprowadzić hasło WLAN urządzenia (patrz WPA2-PSK na tabliczce znamionowej).
4. Otworzyć przeglądarkę internetową w inteligentnym urządzeniu końcowym i na pasku adresu
☑ Wyświetlona zostanie strona powitalna lub strona logowania interfejsu użytkownika.
5. Jeżeli strona logowania interfejsu użytkownika nie otwiera się, na pasku adresu przeglądarkiinternetowej wprowadzić adres IP 192. 3 albo – jeżeli inteligentne urządzeniekońcowe obsługuje usługi mDNS – SMA[numer seryjny]. local lub http://SMA[numerseryjny].
8. 2 Nawiązywanie połączenia poprzez Ethernet w sieci lokalnej
Nowy adres IP przy połączeniu z siecią lokalną
Jeśli produkt jest połączony z siecią lokalną (np. poprzez router), otrzymuje on nowy adres IP.
W zależności od rodzaju konfiguracji nowy adres IP zostaje przydzielony automatyczniepoprzez serwer DHCP (router) lub wprowadzony ręcznie przez użytkownika. Po zakończeniukonfiguracji dostęp do produktu jest możliwy tylko pod następującymi adresami:
• Ogólnie obowiązujący adres dostępu: adres IP wprowadzony ręcznie lubprzyporządkowany przez serwer DHCP (router) (adres można określić za pomocąoprogramowania do skanowania sieci lub na podstawie konfiguracji sieci routera).
• Adres dostępu za pomocą produktów Apple lub produktów z systemem operacyjnymLinux: SMA[numer seryjny]. local (np. SMA0123456789. local)
• Adres dostępu za pomocą produktów z systemem operacyjnym Windows i Android:
https://SMA[Seriennummer] (np. : https://SMA0123456789)
☐ Produkt jest połączony za pomocą kabla sieciowego z siecią lokalną (np. poprzez router).
Odpowiednio opracowana dokumentacja techniczna znacząco przyczynia się do poprawy efektywności pracy maszyny i co najważniejsze, do zwiększenia bezpieczeństwa podczas jej użytkowania. W momencie przystąpienia Polski do Wspólnot Europejskich pojawiły się nowe wymagania wynikające z dyrektyw.
Odpowiedzialność za wprowadzenie zgodnego z dokumentacją wyrobu do obrotu oraz za dysponowanie dokumentacją techniczną spoczywa na wytwórcy. W przypadku, gdy wyrób wprowadza na rynek importer, na nim ciąży obowiązek przekazania dokumentacji technicznej. Importer musi także dostarczyć organom nadzoru rynku egzemplarz deklaracji zgodności WE oraz w ciągu kilku dni udostępnić dokumentację techniczną. Dyrektywę dotyczącą odpowiedzialności wytwórcy za wadliwy produkt 85/374/EWG stosuje się w odniesieniu do wszystkich wyrobów objętych dyrektywami nowego podejścia. Nakłada ona na wytwórcę obowiązek dążenia do tego, aby wyrób został zarówno zaprojektowany, jak i wyprodukowany zgodnie z wszystkimi odpowiednimi dyrektywami nowego podejścia.
Dokumentację techniczną należy przechowywać przez określony czas na terenie podmiotu wprowadzającego wyrób do obrotu. Istotne jest, że większość dyrektyw wymaga przechowywania dokumentacji przez 10 lat od dnia wyprodukowania ostatniego wyrobu lub ostatniej serii, chyba że dyrektywa wyraźnie określa inny termin. Wytwórca na żądanie władz nadzoru musi być w stanie przedłożyć dokumentację techniczną w określonym czasie. Kluczową kwestię stanowi zatem pewność co do tego, że treść dokumentacji istnieje przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu. Ważne jest, że wytwórca nie ma obowiązku przedkładania dokumentacji technicznej komukolwiek poza władzami nadzoru. Celem dokumentacji technicznej jest dostarczanie informacji dotyczących projektu, produkcji, instalowania oraz działania wyrobu. Dokumentacja techniczna powinna zawierać wszystkie informacje wykazujące zgodność wyrobu z odpowiednimi wymaganiami wykorzystywanej dyrektywy. Wymagania dotyczące ogólnej treści przedstawiane są w każdej dyrektywie. Szczegóły związane z wykazaniem zgodności wyrobu z zasadniczymi wymaganiami odpowiedniej dyrektywy mogą być dodatkowo opisane w normach. Zazwyczaj w dokumentacji technicznej należy wskazać, które procedury zastosowano w celu uniknięcia lub zminimalizowania ryzyka związanego z wyrobem. Dokumentacja powinna być sporządzona w jednym z oficjalnych języków Unii Europejskiej, z wyjątkiem instrukcji użytkowania oraz Deklaracji Zgodności, które muszą być także dostępne w języku rynku docelowego. Złożoność i treść dokumentacji technicznej zależą od charakteru wyrobu. Gdy stosuje się więcej dyrektyw, wówczas dokumentacja potwierdzająca zgodność z nimi może być umieszczona w jednym dokumencie. Im więcej dyrektyw ma zastosowanie, tym obszerniejsza staje się dokumentacja. Duża liczba odwołań do norm oraz opisów dotyczących oceny ryzyka przyczynia się do zwiększenia stopnia dokładności. Wymagania ogólne względem dokumentacjiDokumentacja techniczna to przede wszystkim czytelna identyfikacja wyrobu oraz jasna definicja jego przeznaczenia. Warto zwrócić uwagę na to, aby dostarczana dokumentacja wskazywała na zastosowane normy oraz zasadnicze wymagania. Dobrze opracowana dokumentacja techniczna zawierać powinna instrukcję użytkowania oraz opis zastosowanej procedury oceny zgodności łącznie z deklaracją zgodności. Kluczową kwestię stanowi także identyfikacja odpowiedzialności za produkt. Projekt wyrobu obejmuje:
- rysunki projektu (rysunek całościowy, rysunki części, rysunki konstrukcyjne, szkice),
- kalkulacje,
- materiały,
- części standardowe (komponenty),
- dane technologiczne,
- analizę ryzyka.
W świetle nowej dyrektywy maszynowej istotnym elementem dokumentacji jest opis ogólny maszyny. Nie mniej istotny pozostaje także jej rysunek zestawieniowy oraz schematy obwodów sterowania. Ważne są opisy i wyjaśnienia niezbędne do zrozumienia zasady działania maszyny. Należy zwrócić uwagę na rysunki szczegółowe wraz z dołączonymi obliczeniami, a także certyfikatami badań itp. Dokumenty te powinny przede wszystkim być dowodem potwierdzającym spełnianie zasadniczych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa. W dokumentacji maszyny powinna się znaleźć także dokumentacja ryzyka przedstawiająca zastosowaną procedurę oceny. W tej kwestii ważny jest wykaz zasadniczych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, które mają zastosowanie do maszyny. Zastosowanie musi znaleźć opis środków zapobiegawczych wdrożonych w celu wyeliminowania rozpoznanych zagrożeń lub zmniejszenia ryzyka, oraz w stosownych przypadkach, wskazanie ryzyka resztkowego związanego z maszyną.
W myśl dyrektywy maszynowej znaczące jest wskazanie na zastosowane normy i inne specyfikacje techniczne, przedstawiające zasadnicze wymagania w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa objęte tymi normami. Nie mniej istotne są wszelkie sprawozdania techniczne podające wyniki wszystkich badań przeprowadzonych albo przez producenta, albo przez jednostkę wybraną przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela. Należy zwrócić również uwagę, aby dokumentacja zawierała egzemplarz instrukcji maszyny. W odpowiednich przypadkach zastosowanie powinna znaleźć deklaracja włączenia wmontowanej maszyny nieukończonej i odpowiednia instrukcja montażu takiej maszyny. W razie konieczności producent lub importer powinien zadbać o egzemplarz deklaracji zgodności WE maszyn lub innych produktów włączonych do maszyny. Dokumentacja zgodnościZgodność z wymaganiami norm może następować w poszczególnych etapach rozwoju wyrobu i produkcji i jest oceniana poprzez:
Zgodnie z dyrektywami nowego podejścia producent obowiązany jest dołączyć do wyrobu instrukcję użytkowania w języku miejscowym oraz w języku oryginalnym. Instrukcja użytkowania musi zawierać wszystkie informacje niezbędne do odpowiedniego, bezpiecznego i zdrowego użytkowania wyrobu we wszystkich fazach jego życia. Zazwyczaj instrukcja opracowana jest w formie podręcznika. Przede wszystkim powinna ona zawierać dane techniczne oraz informacje na temat producenta lub dostawcy. Istotne jest przeznaczenie konkretnego typu lub modelu. Kluczową kwestię w instrukcji stanowi także opis zamierzonego zastosowania oraz przewidywanych błędów w stosowaniu. Należy zwrócić uwagę, aby w instrukcji znajdował się także opis pozostałego ryzyka i środków ochrony oraz wykaz sprzętu ochrony osobistej, który należy stosować. Ważne znaczenie mają środki ostrożności i zakazy dotyczące bezpieczeństwa. Do prawidłowo opracowanej instrukcji powinno być dołączone graficzne przedstawienie wyrobu oraz jego najważniejszych części.
Ważny element dokumentacji stanowi deklaracja zgodności. Powinna zawierać przede wszystkim definicję wyrobu, informacje pozwalające na identyfikację wytwórcy lub upoważnionego przedstawiciela. Oprócz tego istotne jest wskazanie na wymagania prawne, z jakimi wyrób jest zgodny. Powinno także znaleźć się odwołanie do norm oraz informacja dotycząca jednostki notyfikowanej. Normy zharmonizowaneNormy zharmonizowane stanowią specyfikacje techniczne, które dotyczą wyrobu. Opracowane są one na podstawie mandatu wydanego przez Komisję Europejską w celu opracowania zasadniczych wymagań dyrektyw. Jeśli są one stosowane podczas procesu projektowania, konstrukcji i oceny zgodności wyrobu, wówczas pozwalają na domniemanie zgodności z przepisami dyrektywy. Stosowanie norm zharmonizowanych nie jest obowiązkowe. Stanowią one jednak najprostszą drogę do osiągnięcia zgodności z zasadniczymi wymaganiami w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa. Wymagania zawarte w dyrektywach nie podają rozwiązań technicznych umożliwiających spełnienie wymagań. Pamiętać należy, że normy zharmonizowane są stale rozwijane. Ciągle się zmieniają oraz pojawiają się nowe.
Można powiedzieć, że wszystkie normy zharmonizowane mają pewne stałe cechy struktury. W pierwszej kolejności w normach tych określa się zakres stosowania oraz ewentualne wyłączenia. Istotne jest również zdefiniowanie używanej terminologii oraz analiza ryzyka, a następnie specyfikacje techniczne. Normy zharmonizowane zawierają także opisy badań, niezbędne do oceny zgodności, także oznaczenie wyrobu oraz treść instrukcji użytkowania. Z powodu bardzo dużej liczby maszyn nie jest możliwe opracowanie norm dla maszyny każdego typu. Normy dotyczące bezpieczeństwa maszyn tworzą unikatowy system składający się z trzech różnych typów. Normy zaliczane do typu A stanowią dokumenty podstawowe, które podają jedynie wytyczne dla projektantów w zakresie podejścia do strategii bezpieczeństwa w fazie projektowania maszyny. Normy grupowe przypisane są typowi B. W grupie tej wyróżnia się także typ B1, gdzie określone są wymagania dotyczące różnych aspektów bezpieczeństwa. Normy typu B2 określają wymagania dotyczące urządzeń bezpieczeństwa. Ostatnią kategorię stanowią dokumenty typu C, czyli normy dla wyrobu. Podają one szczegółowe wymagania dla każdego typu maszyny. Informacje dotyczące uruchomienia maszynyProducent powinien zadbać, aby w dokumentacji były opisane warunki składowania maszyny, a także jej wymiary, masa, środki ciężkości maszyny lub podzespołów oraz zaczepy i uchwyty. Istotne są także wskazówki dotyczące przemieszczania w szczególnych miejscach. W razie konieczności kluczowy element stanowią wymagania dotyczące posadowienia lub zakotwienia oraz tłumienia drgań. Nie mniej ważne pozostają także warunki montażu, przestrzeń potrzebna do użytkowania i konserwacji oraz dopuszczalne warunki środowiskowe (temperatura, wilgotność, drgania, promieniowanie elektromagnetyczne itp. ). Dla prawidłowej pracy maszyny muszą zostać uwzględnione warunki zasilania i instrukcje jego podłączenia. Jeśli znajdują zastosowanie, niezbędne są także zalecenia dotyczące środków zapobiegawczych, jakie użytkownik powinien uwzględnić (specjalne urządzenia zabezpieczające, odległości bezpieczeństwa, znaki i sygnały bezpieczeństwa itp.
Kluczową kwestię stanowi również właściwy montaż maszyny. Przede wszystkim muszą być zapewnione odpowiednie warunki pracy maszyny, czyli maksymalne nachylenie podłużne i poprzeczne wyrobiska, stopień zagrożenia wybuchem itp. Autorzy dokumentacji zadbać muszą także o opis warunków stosowania maszyny, opis techniczny, instrukcje dotyczące jej montażu, osłon i/lub urządzeń zabezpieczających. Ważne są funkcje bezpieczeństwa łącznie z danymi dotyczącymi zagrożeń środowiskowych związanych z eksploatacją maszyny (hałas, drgania, promieniowanie, emisja gazów, par, pyłów, dopuszczalne stężenia gazów toksycznych w spalinach). Niezbędne są dane dotyczące wyposażenia elektrycznego i wykaz narzędzi specjalnych, w które maszyna powinna być wyposażona. Warto sprawdzić, czy dostarczona dokumentacja zawiera informacje potwierdzające możliwość zastosowania maszyny i jej podzespołów w konkretnych warunkach lokalizacyjnych. Informacje dotyczące użytkowania maszynyCelem zapewnienia obsługi dokumentacja techniczna powinna zawierać opis elementów sterowniczych oraz instrukcję nastawiania i regulacji. Ważne są także rodzaje i środki do zatrzymywania, w tym zatrzymywania awaryjnego, informacje o ryzyku, którego nie można wyeliminować mimo zastosowanych środków bezpieczeństwa. Warto zwrócić uwagę, aby dostarczona przez producenta lub importera dokumentacja wskazywała na zagrożenia wynikające z określonych zastosowań maszyny i jej wyposażenia oraz niezbędnych w tych przypadkach środków ochronnych. Osoby odpowiedzialne za opracowanie dokumentacji powinny zadbać o informacje dotyczące niedozwolonego użytkowania. Nie mniej istotne pozostają instrukcje dotyczące rozpoznawania i lokalizacji usterek, naprawy oraz ponownego uruchomienia po dokonanej interwencji.
Instrukcje dotyczące utrzymania ruchuNajbardziej zainteresuje działy utrzymania ruchu część dokumentacji maszyny, która odpowiedzialna jest za opis czynności związanych z konserwacją, przeglądami oraz usuwaniem usterek. Dlatego, nabywając maszynę, należy zwrócić uwagę, na to, aby jej dokumentacja zawierała informacje dotyczące rodzaju, zakresu oraz częstotliwości przeglądów. Istotny pozostaje wykaz części podatnych na zużycie i kryteria ich wymiany. Dokumentacja powinna zawierać rodzaj, zakres i częstotliwość przeglądów. Ważne są także informacje dotyczące prac utrzymania ruchu wymagających określonych uprawnień, wiedzy technicznej lub szczególnych umiejętności. Z pewnością przydatne okażą się rysunki i wykresy umożliwiające personelowi ds. konserwacji racjonalne wykonywanie swoich zadań (w szczególności związanych z wykrywaniem i lokalizacją defektów).
Powinno się także uwzględnić sposób odłączania zasilania oraz zabezpieczenie stanu wyłączenia łącznie z opisem kolejności poszczególnych operacji. Kluczową kwestię stanowią także informacje dotyczące sytuacji awaryjnych, a także zasad postępowania podczas awarii. Istotne jest, aby był wskazany rodzaj sprzętu przeciwpożarowego, jaki należy stosować. Ważne jest ostrzeżenie o możliwości emisji lub wycieku substancji szkodliwych, a jeśli jest to możliwe, wskazanie środków zwalczania ich skutków. Instrukcja użytkowania według normy EN 62079Wytyczne, które można wykorzystać do sporządzania instrukcji, zawarte są w normie EN 62079. Stanowi ona dobry przewodnik, mający na celu pomaganie podczas prac nad instrukcjami dotyczącymi maszyn.
Na początku norma zwraca uwagę na opis dotyczący odpowiedniej identyfikacji maszyny. W tym zakresie autorzy powinni zadbać o oznaczenie marki i typu oraz wskazanie numeru dostawy, wersji itp. Jeżeli znajduje zastosowanie, powinni określić datę ważności oraz dane dotyczące tego, czy edycja podręcznika odpowiada wersji produktu. W następnej kolejności norma odnosi się do specyfikacji wyrobu, czyli funkcji i zakresu stosowania, bezpiecznego i prawidłowego użytkowania, a także danych odnoszących się do zasilania, wody i innych materiałów. Istotne są dane dotyczące zużycia energii, jak również hałasu, gazu czy odpadów. W ramach przygotowania produktu do użytku dokumentacja powinna opisywać:Autor: Damian Żabicki
Stan prawny aktualny na dzień: 07. 02. 2023
Dz. U. 2022. 0. 2556 t. j. - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska
Rozdział 3. Produkty
Art. 166. Ograniczenia przy wytwarzaniu produktu
1)
zużycie substancji i energii;
2)
wykorzystywanie substancji i rozwiązań technicznych mogących negatywnie oddziaływać na środowisko w okresie użytkowania produktu oraz po jego zużyciu;
3)
wykorzystywanie substancji i rozwiązań technicznych utrudniających:
a) naprawę produktu,
b) demontaż produktu w celu oddzielenia zużytych elementów wymagających szczególnego postępowania na podstawie przepisów ustawy o odpadach,
c) użycie części produktu w innym produkcie lub ich wykorzystanie do innych celów użytkowych po zużyciu produktu.
Porównania: 1
1.
Produkt powinien być zaopatrzony w informację dotyczącą:
1)
zużycia paliw lub materiałów eksploatacyjnych;
2)
wielkości emisji związanej z użytkowaniem produktu;
3)
bezpiecznego dla środowiska użytkowania, demontażu, powtórnego wykorzystania lub unieszkodliwienia produktu.
2.
Sprzedawca produktów powinien zapewnić, aby informacja, o której mowa w ust. 1, znajdowała się także w miejscach sprzedaży produktu.
3.
Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, uwzględniając cechy produktów oraz ich oddziaływanie w trakcie użytkowania oraz po ich zużyciu, określi, w drodze rozporządzenia, produkty objęte obowiązkami, o których mowa w ust. 1 i 2, a także szczegółowy sposób realizacji obowiązków w tym zakresie.
4.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, zostaną ustalone:
1)
oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy;
2)
odpowiednio do potrzeb wymagania dotyczące informacji, o której mowa w ust. 1, w tym:
a) oznaczania produktu lub jego części,
b) formy i treści informacji,
c) sposobów prezentowania informacji w miejscach sprzedaży produktów;
3)
wymagania w zakresie ustalania wielkości zużycia paliw i materiałów eksploatacyjnych lub wielkości emisji związanej z użytkowaniem produktu, w celu zamieszczenia w informacji, o której mowa w ust. 1.
5.
Sprzedawca produktów powinien zapewnić, aby zestawienie, o którym mowa w art. 171a udostępnianie zestawień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska informacji o produktach, było udostępniane nieodpłatnie w miejscach sprzedaży produktów, których dotyczy, w sposób określony na podstawie art. 171a udostępnianie zestawień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska informacji o produktach ust. 2 pkt 4.
6.
Przepisy ust. 2–5 dotyczące sprzedaży i sprzedawcy stosuje się także do finansującego leasing w miejscach, w których oferuje się produkty do leasingu, oraz prezentującego produkty na wystawach publicznych.
Porównania: 1Art. 168. Zapewnienie wymagań ochrony środowiska
Porównania: 1Art. 168a. Kontrola spełniania wymagań przez farby i lakiery 1. Kontrolę spełniania przez zawierające lotne związki organiczne – farby i lakiery przeznaczone do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszaniny do odnawiania pojazdów, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów ust. 1 pkt 3, wymagań określonych w tych przepisach, prowadzą: 1) właściwe organy Inspekcji Ochrony Środowiska – u producentów i użytkowników tych produktów; 2) właściwe organy Inspekcji Handlowej – u importerów oraz sprzedawców hurtowych i detalicznych tych produktów; 3) właściwe organy nadzoru budowlanego – w zakresie produktów, które są wyrobami budowlanymi. Kontrola jest realizowana w ramach Programu Kontroli. Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują informacje i dane o wynikach kontroli odpowiednio do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, niezwłocznie po zakończeniu kontroli. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego przekazują informacje i dane otrzymane od organów, o których mowa w ust. 1, do ministra właściwego do spraw klimatu, w terminie do końca marca roku następującego po roku, którego te informacje i dane dotyczą. 1. Kontrolę spełniania przez wprowadzony do obrotu kocioł na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów ust. 1 prowadzą właściwe organy Inspekcji Handlowej na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. z 2020 r. poz. 1706). 2. Organy, o których mowa w ust. 1, przekazują do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wyniki przeprowadzonych kontroli zawierające następujące dane: 1) liczbę przeprowadzonych kontroli; 2) liczbę skontrolowanych podmiotów; 3) liczbę skontrolowanych kotłów na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW; 4) liczbę i rodzaj stwierdzonych nieprawidłowości; 5) liczbę wydanych zaleceń pokontrolnych oraz liczbę i wartość nałożonych administracyjnych kar pieniężnych. 3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie danych, o których mowa w ust. 2, podaje do publicznej wiadomości, w terminie do końca marca roku następującego po roku, którego te dane dotyczą, zbiorczą informację zawierającą dane, o których mowa w ust. 2. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, mając na uwadze potrzebę ograniczania negatywnego oddziaływania produktów na środowisko na etapie ich wytwarzania i użytkowania oraz po ich zużyciu, w szczególności osiągnięcie celów, o których mowa w art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu, może określić, w drodze rozporządzenia: 1) oznaczenie numeryczne lub cechy produktów pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów lub ich nazwy; 2) szczegółowe wymagania dla poszczególnych produktów lub grup produktów; 2a) dla niektórych produktów lub grup produktów określonych w przepisach wydanych na podstawie pkt 2 – sposób sprawdzania spełniania wymagań, o których mowa w tych przepisach, lub metody badań, zgodnie z którymi należy stwierdzać spełnianie tych wymagań; 3) dla zawierających lotne związki organiczne – niektórych farb i lakierów przeznaczonych do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszanin do odnawiania pojazdów: (uchylony) 3. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, mając na uwadze osiągnięcie celów, o których mowa w art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu, może określić, w drodze rozporządzenia: 1) rodzaje substancji, które powinny być wykorzystywane do produkcji określonych produktów lub których wykorzystywanie jest zabronione; 2) dopuszczone do stosowania rozwiązania techniczne; 3) właściwości, jakie muszą spełniać określone produkty, w tym: 4) terminy, w których poszczególne wymagania zaczynają obowiązywać poszczególne produkty lub grupy produktów. 4. Przepisu ust. 3 pkt 3 lit. a nie stosuje się do urządzeń spalania lub współspalania odpadów, dla których standardy emisyjne są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ustalanie standardów emisyjnych ust. 3.
a) dopuszczalne wartości maksymalnej zawartości lotnych związków organicznych w tych produktach, które warunkują dopuszczenie wprowadzania ich do obrotu,
b) zakres informacji zamieszczanych na etykietach tych produktów,
c) metody badań, zgodnie z którymi należy określać maksymalną zawartość lotnych związków organicznych w produktach,
d) Program Kontroli, o którym mowa w art. 168a kontrola spełniania wymagań przez farby i lakiery ust. 2 zawierający:
– sposób i częstotliwość sprawdzania przestrzegania wymagań, o których mowa w lit. a i b,
– kryteria wyboru podmiotów objętych kontrolą w danym roku,
– sposób przekazywania informacji i danych o wynikach kontroli, o której mowa w art. 3, oraz informacji i danych, o których mowa w art. 4.
a) standardy emisyjne z urządzeń,
b) dopuszczalna lub wymagana zawartość określonych substancji w produkcie,
c) zakaz występowania określonych substancji w produkcie,
d) cechy i parametry produktu;
Porównania: 1Art. 170. Ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie wpływających na środowisko 1. Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, kierując się potrzebą ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie oddziałujących na środowisko, produkty z tworzyw sztucznych, na których należy zamieszczać informację o ich negatywnym oddziaływaniu na środowisko. 1, zostaną ustalone: 1) oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy; 2) termin, w którym zaczyna obowiązywać wymaganie dotyczące zamieszczenia informacji. Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, sposób zamieszczania i treść informacji o negatywnym oddziaływaniu produktu na środowisko na produktach, o których mowa w ust. 1, kierując się koniecznością zapewnienia konsumentom możliwości łatwej oceny cech produktu istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska. 3, mogą zostać ustalone: 1) wielkość informacji; 2) wzory informacji; 3) grafika i kolory informacji.
Porównania: 1Art. 171. Zakaz wprowadzania do obrotu produktów niespełniających wymagań
Porównania: 1Art. 171a. Udostępnianie zestawień istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska informacji o produktach 1. W celu zapewnienia nabywcom produktów informacji, o których mowa w art. 167 informacja na produkcie ust. 1, organy administracji corocznie opracowują i nieodpłatnie udostępniają zestawienia dotyczące wybranych dostępnych na rynku produktów w zakresie określonym na podstawie ust. Prezes Rady Ministrów, kierując się koniecznością zapewnienia konsumentom możliwości łatwej oceny cech produktu istotnych z punktu widzenia ochrony środowiska, określi, w drodze rozporządzenia: 1) produkty, o których informacje powinny być zawarte w zestawieniach; 2) rodzaje informacji zawartych w zestawieniach; 3) organy administracji zobowiązane do opracowywania, aktualizowania i udostępniania zestawień oraz szczegółowe sposoby realizacji tych obowiązków; 4) szczegółowe wymagania dotyczące sposobu udostępniania zestawień w punktach sprzedaży produktów. 2, zostaną ustalone w szczególności: 1) oznaczenie numeryczne pozwalające na identyfikację produktu lub grupy produktów oraz ich nazwy; 2) forma, treść, sposób i termin wydawania zestawień oraz termin i sposób ich aktualizacji; 3) terminy przekazywania informacji o produktach przez organy administracji będące w ich posiadaniu. Organy administracji posiadające informacje, określone na podstawie ust. 2, są obowiązane do ich nieodpłatnego przedkładania w terminach, o których mowa w ust. 3 pkt 3.
Porównania: 1Art. 171b. Wymogi wobec produktów wprowadzanych do obrotu 1. Wprowadzać do obrotu można, z wyłączeniem przepisów art. 166 ograniczenia przy wytwarzaniu produktu i art. 167 informacja na produkcie oraz przepisów wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów i art. 170 ograniczenia wykorzystywania produktów negatywnie wpływających na środowisko, produkty: 1) zgodnie z prawem wyprodukowane lub dopuszczone do obrotu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej albo w Republice Turcji; 2) zgodnie z prawem wyprodukowane w państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Uwzględniając potrzebę ograniczania negatywnego wpływu na środowisko oraz zdrowie i życie ludzi, przepisu ust. 1 nie stosuje się do kotłów na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW, które nie spełniają wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 169 rozporządzenie w sprawie oznaczania produktów ust.
Porównania: 1Art. 172. Opakowania
Porównania: 1Art. 172a. Objaśnienie pojęć rozdziału 1) kotle na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW – rozumie się przez to kocioł na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW, w tym kocioł wchodzący w skład zestawów zawierających kocioł na paliwo stałe, ogrzewacze dodatkowe, regulatory temperatury i urządzenia słoneczne, o którym mowa w art. 1 zakres przedmiotowy ustawy ust. 2 lit. a i d rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwo stałe (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 193 z 21. 07. 2015, str. 100, z późn. zm. ), z wyłączeniem kotła o znamionowej mocy cieplnej większej niż 100 kW z ręcznym zasilaniem balotami słomy; 2) wprowadzeniu do obrotu kotła na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW – rozumie się przez to każde rozporządzenie kotłem na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez dokonanie jakiejkolwiek czynności prawnej lub faktycznej, w tym najem oraz sprzedaż za pomocą środków porozumiewania się na odległość, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub realizowane w innej formie niż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. 1) stosowanie rozwiązań technicznych ograniczających rozprzestrzenianie zanieczyszczeń, a w szczególności: 2) właściwą organizację ruchu.
a) zabezpieczeń akustycznych,
b) zabezpieczeń przed przedostawaniem się zanieczyszczonych wód opadowych lub roztopowych będących skutkiem opadów atmosferycznych do gleby lub ziemi,
c) środków umożliwiających usuwanie odpadów powstających w trakcie eksploatacji dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów;
Porównania: 1Art. 174. Eksploatacja dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, portów i lotnisk; emisja zanieczyszczeń 1. Eksploatacja dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów nie może powodować przekroczenia standardów jakości środowiska. Emisje polegające na: 1) wprowadzaniu gazów lub pyłów do powietrza, 2) wprowadzaniu ścieków do wód lub ziemi, 3) wytwarzaniu odpadów, 4) powodowaniu hałasu, powstające w związku z eksploatacją drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska oraz portu, nie mogą, z zastrzeżeniem ust. 3, spowodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego zarządzający tym obiektem ma tytuł prawny. Jeżeli w związku z eksploatacją drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej lub lotniska utworzono obszar ograniczonego użytkowania, eksploatacja nie może spowodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza tym obszarem.
Orzeczenia: 1Porównania: 1Art. 175. Obowiązki zarządcy obiektu 1. Zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem, z zastrzeżeniem ust. 2, jest obowiązany do okresowych pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów. W razie eksploatacji obiektów o określonych cechach lub kategoriach wskazujących na możliwość wprowadzania do środowiska substancji lub energii w znacznych ilościach zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem jest obowiązany do ciągłych pomiarów ich poziomów w środowisku. W razie przebudowy drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska lub portu, zmieniającej w istotny sposób warunki eksploatacji, zarządzający jest obowiązany do przeprowadzenia pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów. Obowiązek, o którym mowa w ust. 3, należy wypełnić najpóźniej w ciągu 14 dni od rozpoczęcia eksploatacji przebudowanego obiektu. 4a. W przypadku dróg krajowych, linii kolejowych oraz lotnisk obowiązek, o którym mowa w ust. 3, należy wypełnić w ciągu 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia eksploatacji przebudowanego obiektu, a jeżeli w przypadku drogi, linii kolejowej lub lotniska organ nałożył obowiązek wykonania analizy porealizacyjnej wymaganej przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – w terminie przewidzianym na wykonanie analizy porealizacyjnej. 5. Do wyników pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, stosuje się odpowiednio przepis art. 147 pomiary wielkości emisji i ilości pobieranej wody ust. 6. 5a. Do pomiarów, o których mowa w ust. 1–3, w tym pobierania próbek, stosuje się odpowiednio przepisy art. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji. (uchylony)
Orzeczenia: 1Porównania: 1Art. 176. Wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii 1. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku, o których mowa w art. 175 obowiązki zarządcy obiektu ust. 1–3. 1, zostaną ustalone: 1) przypadki, w których są wymagane: 2) referencyjne metodyki wykonywania pomiarów; 3) kryteria lokalizacji punktów pomiarowych; 4) sposoby ewidencjonowania przeprowadzonych pomiarów. 1, może zostać ustalone wymaganie prowadzenia pomiarów: 1) w zależności od: 2) w związku z usytuowaniem drogi, linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska oraz portu: 3) dla poszczególnych odcinków dróg, linii kolejowych albo linii tramwajowych.
a) ciągłe pomiary poziomów wskazanych substancji lub energii w środowisku,
b) okresowe pomiary poziomów wskazanych substancji lub energii w środowisku;
a) kategorii lub klasy drogi, kategorii linii kolejowej albo linii tramwajowej,
b) rodzaju linii kolejowej, linii tramwajowej, lotniska albo portu,
c) parametrów technicznych lub eksploatacyjnych drogi, linii kolejowej albo linii tramwajowej;
a) na terenach gęsto zaludnionych,
b) na terenach objętych ochroną ze względu na potrzeby ochrony środowiska na podstawie przepisów szczególnych;
Orzeczenia: 1Porównania: 1Art. 177. Przedkładanie wyników pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii 1. Wyniki pomiarów, o których mowa w art. 175 obowiązki zarządcy obiektu, zarządzający drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem przedkłada organowi ochrony środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, o ile pomiary te mają szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje wyników pomiarów prowadzonych w związku z eksploatacją dróg, linii kolejowych, linii tramwajowych, lotnisk oraz portów, które ze względu na szczególne znaczenie dla systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska wynikających z eksploatacji tych obiektów powinny być przekazywane właściwym organom ochrony środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, oraz terminy i sposób prezentacji tych wyników, kierując się potrzebą zapewnienia systematycznej obserwacji zmian stanu środowiska. 2, zostaną ustalone: 1) przypadki, w których wymagane jest przedkładanie wyników pomiarów z uwagi na cechy obiektów, o których mowa w art. 176 wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów substancji lub energii ust. 3 pkt 1, oraz ich usytuowanie; 2) forma przedkładanych wyników pomiarów; 3) układ przedkładanych wyników pomiarów; 4) wymagane techniki przedkładania pomiarów; 5) terminy przedkładania wyników pomiarów w zależności od ich rodzajów.
Orzeczenia: 1Porównania: 1Art. 178. Decyzja o nałożeniu na zarządzającego obowiązku prowadzenia pomiarów 1. Organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem obowiązek prowadzenia w określonym czasie pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku wprowadzanych w związku z eksploatacją tych obiektów, wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 175 obowiązki zarządcy obiektu ust. 1–3, lub obowiązki nałożone w trybie art. 82 elementy decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko lub art. 95 decyzja nakładająca obowiązek pomiaru poziomu substancji w powietrzu ust. 1, jeżeli przeprowadzone kontrole poziomów substancji lub energii w środowisku, które są emitowane w związku z eksploatacją obiektu, dowodzą przekraczania standardów jakości środowiska; do wyników przeprowadzonych pomiarów stosuje się odpowiednio przepis art. 147 pomiary wielkości emisji i ilości pobieranej wody ust. 1a. 147a obowiązek wykonania pomiarów wielkości emisji. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 150 decyzja o obowiązku prowadzenia pomiarów wielkości emisji ust. Jeżeli przeprowadzone kontrole poziomów substancji lub energii w środowisku, które są emitowane w związku z eksploatacją obiektu, dowodzą przekraczania standardów jakości środowiska, organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, nałożyć na zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem lub portem obowiązek przedkładania mu wyników pomiarów poziomów substancji lub energii w środowisku wykraczających poza obowiązki, o których mowa w art. 177 przedkładanie wyników pomiarów poziomów w środowisku wprowadzanych substancji lub energii ust. 1, określając zakres i terminy ich przedkładania, a także wymagania w zakresie formy, układu i wymaganych technik ich przedkładania. Postępowanie w przedmiocie wydania decyzji nakładającej obowiązek prowadzenia pomiarów lub ich przedkładania wszczyna się z urzędu.
Orzeczenia: 1Porównania: 1Art. 179. Uchylony
Porównania: 1Przypisy: 1
